Ik ben mezelf, moeder van Lisa en Emma en oprichtster van De Stralende Moeder
Ik had het allemaal: een lieve man, twee mooie dochters, een baan, een mooi huis, een hond. Alles waar ik tien jaar eerder van droomde, maar ik voelde het geluk vaak niet. Ik werd elke ochtend moe wakker, als ik in de auto naar m’n werk zat, had ik het gevoel alsof ik er al een halve dag op had zitten. Ik voelde me vaak onrustig en opgejaagd. Regelmatig had ik het gevoel: ‘is dit het nu?’ en meteen daarna voelde ik me ontzettend schuldig over mijn gedachten. Hoe kon ik zo ondankbaar zijn? Waarom kon ik geen genoegen nemen met alles wat ik had?
Ik deed veel dingen in mijn leven op de automatische piloot. Ik bedacht veel met mijn hoofd en schakelde mijn gevoel vaak volledig uit. Ik wilde iets anders, maar wat wilde ik dan? Ik had geen flauw idee!
Hét moment dat bij mij de knop om ging...
was op 21 december 2017...
Het is vroeg in de ochtend en ik probeer mijn dochters (toen 3 en 1 jaar) en mezelf klaar te maken om de deur uit te gaan.
De meiden denken er anders over, ze willen helemaal niks en alles is een grote strijd. Ik sta op tijd en wil niet te laat op mijn werk komen, mijn irritatie groeit.
Ik besluit ze wandelend naar het kinderdagverblijf te brengen, ik heb echt frisse lucht nodig.
Buiten voel ik de koude ochtendwind in mijn gezicht en dat doet me goed. Nu we de deur uit zijn hebben de meiden gelukkig veel zin om weer een dag lekker te spelen. Ik breng ze naar hun groep en neem met een dikke knuffel en een kus afscheid.
Zodra ik de deur van het kinderdagverblijf achter me dichttrek voel ik de tranen branden achter mijn ogen. Ik loop verder, maar ik kan er niks meer aan doen; de tranen stromen over mijn wangen. Het overvalt me. Ik kan niet meer, ik voel me zo ontzettend moe.
Het is niet de eerste keer dat ik me zo voel, het is wel de eerste keer dat het zo heftig is. Ik schrik er zelf ook van. Ik had het niet aan zien komen.
Tussen de huilbuien door en met een knoop in mijn maag bel ik mijn manager. Ik vertel haar dat ik niet kom werken, het lukt me echt niet. Het is de laatste dag voor de kerstvakantie, dus ik heb nog een volle planning én ik heb mijn beoordelingsgesprek. Maar voor het eerst in jaren zie ik in dat ik nu voor mezelf moet kiezen. Ik moet nu doen wat het beste voor mij is.
Waarom voel ik me niet blij en gelukkig? Waarom is alles me teveel en kan ik niet gewoon genieten van wat ik heb?!
Ik nam een besluit. Ik gooide het roer om. Nadat ik jarenlang vooral beslissingen met mijn hoofd gemaakt had, besloot ik om meer mijn hart en gevoel te gaan volgen. Ik voelde zo sterk dat er meer in me zat dan er op dat moment uit me kwam. Ik had me zo op het moederschap, mijn baan en allerlei andere dingen om me heen gestort, maar ik was mijn eigen doelen, verlangens en ambities totaal vergeten.
Ik koos ervoor om weer te ontdekken waar IK blij van werd, waar IK energie van kreeg en waar mijn hart weer van ging stralen (naast al het moois dat ik natuurlijk al in mijn leven had). Ik heb hulp ingeschakeld, ik heb cursussen gevolgd en ik ben me gaan focussen op de mooie dingen in mijn leven in plaats van alle dingen die zwaar voelden. Ik zag in dat mijn baan echt niet meer bij me paste, dus die heb ik opgezegd zonder precies te weten wat ik wilde gaan doen. Een hele stap voor een control freak als ik, maar ik voelde zo’n sterk vertrouwen dat het allemaal goed zou komen. (En dat betekent echt niet dat iedereen z’n baan zomaar op moet zeggen ;), maar voor mij was dat écht de beste keuze.)
Ik kwam tot het inzicht dat ik voor mezelf mag kiezen, ook al ben ik moeder. Juist daarom MOET ik voor mezelf kiezen. Als moeder ben ik het grote voorbeeld voor onze meiden. Ik wil hen meegeven dat het belangrijk is om goed voor jezelf te zorgen, dat je lief moet zijn voor anderen, maar ook zeker voor jezelf. Ik wil mijn dochters meegeven dat ze zichzelf mogen zijn, dat ze hun dromen altijd moeten blijven najagen en dat het zo belangrijk is dat ze zichzelf kennen. Dat ze weten wat ze nodig hebben om zich goed te voelen om het beste uit zichzelf te kunnen halen. En de enige manier waarop ik dit hen kan leren is om zelf het goede voorbeeld te geven.
Woorden zeggen niks als je niet doet wat je zegt.
En het klopte dat ik alles had waar ik tien jaar eerder van droomde, maar nu was het tijd om mijn dromen weer bij te stellen, om nieuwe dromen na te jagen.
Het is nog maar 2,5 jaar geleden dat ik het roer omgooide, maar mijn leven ziet er nu zo anders uit.
Naast het moeder zijn (en al mijn andere rollen) heb ik mezelf weer gevonden. Ik laat mezelf weer groeien, ik weet weer wat ik nodig heb om voldoening uit mijn leven te halen. Ik ben niet alleen maar moeder, ik ben veel meer dan dat.
Ik word 's ochtend in alle rust wakker en er is zoveel meer rust binnen ons gezin gekomen. Mijn lontje is een stuk langer en ik ben een veel leukere moeder en partner. Ik voel me goed, ik heb energie. En ik heb nog steeds die leuke man naast me staan, mijn twee mooie dochters en dat leuke huis. Dat is allemaal niet veranderd, maar ík ben veranderd.
Ik heb voor mezelf gekozen. In plaats van alleen maar voor anderen zorgen, ben ik ook voor mezelf gaan zorgen.
Het mooiste wat je kunt worden is JEZELF
Geef het goede voorbeeld!
Als moeder ben je de belangrijkste persoon in de ontwikkeling van je opgroeiende kind. Je kan nog zoveel zeggen, maar het is zoveel belangrijker wat je doet en uitstraalt.
Het is jouw verantwoordelijkheid om het goede voorbeeld te geven en ze een sterke basis zelfliefde en zelfleiderschap mee te geven.
Wat je aandacht geeft groeit
Het moederschap is (soms) pittig, dat weten we allemaal. Richt je aandacht dus ook niet alleen maar op de dingen die zwaar voelen en die voor jouw gevoel niet goed gaan.
Ga je focussen op dingen waar je wel blij van wordt en waar je energie van krijgt! Je zult zien dat het zo'n verschil maakt!
Mensen die mij écht kennen weten dat...
Liefde
Ik mijn man (oké 'vriend', we zijn niet getrouwd, maar 'vriend' klinkt zo kinderlijk) ontmoet heb in de gang van de sportschool.
Huis
Ik 21 jaar was toen wij ons eerste huis kochten. Met hulp van onze ouders, ooms, familie en vrienden hebben we alles opgeknapt. Voor mij is het echt een huis met dierbare herinneringen.
Fotografie
Ik twee fotografiecursussen gevolgd heb en dat ik er een onzettende kick van krijg als ik een mooie foto gemaakt heb.
Droom
Ik ervan droom om mijn verjaardag (2 december), kerst en oud&nieuw samen met mijn gezin op een wit bounty strand te vieren.
Zuid-Afrika
Ik in 2009 drie maanden naar Zuid-Afrika geweest ben. Het was een hele bijzondere periode die ik absoluut niet had willen missen.
Wekker
Ik mijn wekker elke ochtend (ook in het weekend) tussen 5.30 en 6.00 uur zet, zodat ik de dag rustig en relaxed kan beginnen op een manier die ik wil.