Ik heb de afgelopen jaren veel moeders gesproken. Voornamelijk struggelende moeders, moeders die het lastig vinden om balans te krijgen tussen het moederschap, hun werk, het huishouden, de relatie met hun partner en hun sociale leven. Moeders die niet lekker in hun vel zitten.

Veel moeders geven aan dat ze het wel anders willen dan dat het nu gaat, dat ze meer energie willen hebben, dat ze een voldaan gevoel willen hebben aan het einde van de dag, dat ze vaker tijd voor zichzelf zouden willen hebben, maar dat ze geen idee hebben HOE ze dat voor elkaar moeten krijgen. In een gesprek komen we er vaak achter dat ze best wel weten welke dingen ze willen en moeten veranderen om zich beter te voelen, maar dat ze er niet de energie voor hebben om de verandering in gang te zetten. En daar zit het hem nu net in.

Het verlangen om je energieker te voelen, om vaker te genieten van en met je kinderen, om meer tijd voor jezelf te hebben is er wel, maar de actie om het te doen ontbreekt.

Het gemak en de veiligheid om in je comfort zone te blijven is nog vele malen groter dan je échte verlangen naar lekker in je vel zitten, dingen doen die je écht leuk vindt. Want wie weet wat er allemaal gaat veranderen als jij de stap zet om uit je comfort zone te gaan. Het onbekende is spannend, je weet nu tenminste wat je hebt, waar je aan toe bent, welke mensen je om je heen hebt. Dat voelt lekker veilig.

Het verlangen zit diep in je, maar je stopt het vaak weg. Je ego houdt je op je plek. Je ego vindt het namelijk heerlijk als je zo’n voorspelbaar leven leidt, geen gekke dingen doet, het gewoon maar lekker laat zoals het nu is. En als jij af en toe even niet zo lekker in je vel zit, het gevoel hebt dat er meer in je zit, dat je leven er ook anders uit kan zien, dan drukt je ego dat gevoel maar weer snel de kop in.

Vanbinnen voel je dat je sommige dingen anders wil, maar je hoofd (je ego) vindt het allemaal wel prima zoals het nu is. En eigenlijk is het helemaal niet gek dat je je vaak moe voelt, dat je lontje steeds korter wordt en dat je regelmatig zo uitvalt tegen je kind. Van binnen woedt een felle strijd tussen je ego en je gevoel (je verlangens). En dat vergt veel energie.

Je bent het gewend om naar je hoofd te luisteren, maar eigenlijk ben je een gevoelsmens.

Je gevoel probeert zich te laten horen met de ongemakkelijke gevoelens, maar je luistert niet. Maar wees niet bang hoor, je gevoel gaat wel steeds harder schreeuwen om gehoord te worden. Je gaat je vast regelmatig steeds ongemakkelijker voelen en je krijgt ook wat lichamelijke klachten, last van je rug, je nek, je voelt je niet fit, maar weet eigenlijk niet waar het door komt. Maar hoe meer jij je gevoel en verlangens wegstopt, hoe heftiger de innerlijke strijd wordt. En hoe heftiger de strijd wordt, hoe vermoeider jij bent. De cirkel is weer rond. Je hebt de puf helemaal niet om iets te veranderen waardoor jij je beter gaat voelen.

Begin daarom met kleine stapjes. Ga weer luisteren naar je gevoel. Waar word jij blij van? Dat kunnen al hele simpele dingen zijn als even rustig een kop thee drinken, op tijd op bed om nog even een boek of een tijdschrift te lezen. Als jij elke dag iets kleins doet waar jij blij van wordt, dan geeft dat energie. En die energie heb jij nodig om tegen je ego in te gaan, om de eerste stappen te zetten om die verandering die jij zo graag wilt in gang te brengen. Het lijkt zo simpel om elke dag iets te gaan doen wat jij leuk vindt, maar zo simpel is het ook gewoon! Wacht niet tot morgen, doe het nu meteen! Laat me weten wat jij vandaag gedaan hebt waar jij blij van wordt! Ik heb vandaag een mooie bos tulpen in een vaas gezet. Mijn lievelingsbloemen. En het roept elke keer als ik er naar kijk zo’n blij gevoel op! Zo simpel kan het zijn!